راضیه شریفی – مسئول واحد بهداشت روان مرکز بهداشت سپیدان

یکی از مهمترین گروه های در معرض خطر در بحران کرونا ،کودکان هستند .یک بزرگسال می تواند بدون دیدن دوستان ،آشنایان و افراد نزدیک مدت زیادی را سپری کند اما دوری طولانی مدت کودکان از همسالان ،همبازی ها و هم مدرسه ای ها و حتی اقوام تاثیر به مراتب شدیدتری دارد. کودکان به دلیل نداشتن درکی درست از بیماری و تصویری مبهم از جهان بیرون ،ترس های عمیق تری را تجربه می کنند .از یک سو فعالیت های لذت بخش آنها محدود شده واز سوی دیگر کودکان در بیان احساسات و نگرانی های ناشی از بحران به راحتی نمی توانند از گفتار استفاده کنند .بنابراین بر اثر استرس علایمی مانند گریه، پرخاشگری، شب ادراری، ناخن جویدن و اختلال خواب از خود نشان می دهند .

 

از آنجایی که والدین در رفتارها و احساسات الگوی کودکان هستندجهت حفظ سلامت روانشان توصیه می شود خود را با فعالیت های لذت بخش و مورد علاقه مانند مطالعه ،آشپزی ،ورزش سرگرم کنند .تمرینات آرام بخش ،صحبت با اعضای خانواده و ... می تواند مفید باشد .

والدین باید به کودکان اطمینان دهند که مراقبشان هستند، به حرف های آنها گوش دهند و احساساتشان را درک کنند. توجه به بار معنایی کلمات داشته باشند مثلا به کودکان نگویند ((اگر بهداشت را رعایت نکنند به کرونا مبتلا می شوند و می میرند ))باید گفت ((برای اینکه سالم بمانند و انرژی جهت بازی و دیدن دوباره دوستانشان داشته باشند ،باید نکات بهداشتی را رعایت کنند ))

والدین ترس و نگرانی کودکان در مورد بیماری و بحران را به مسخره نگیرند، کودکان را درمعرض اخبار و تصاویر ناخوشایند بحران قرار ندهند و از روش های گوناگون مانند قصه، شعر و بازی جهت آموزش نکات بهداشتی استفاده کنند .

تا حد ممکن نظم برنامه های روزمره کودک مانند غذا، خواب و بازی حفظ شود.

سعی کنید برنامه های سرگرمی و بازی کودکان را بیشتر کنید .

در شرایط سخت، هر چه سن کودکان کمتر باشد به توجه، اطمینان بخشی و آرامش بیشتری نیاز دارند. به کودک بگویید کنارش هستید و از او حمایت می کنید .