ماههاست که ویروس منحوس، طوفانی بلاخیز بپا کرده، در زمانی کوتاه، دورترین نقاط جهان را در نوردیده، میلونها نفر را مبتلا کرده و هزاران نفر را به کام مرگ فرو برده، اقتصاد، فرهنگ، مناسبات اجتماعی، سیاست و از همه مهمتر نظام سلامت کشورها را دگرگون کرده است.

ایران عزیزمان نیز از جولانگاه های این همه گیری سهمگین بود و فرزندان غیور این سرزمین در کنار هم و در سخت ترین سال بعد از انقلاب اسلامی و زیر سنگین ترین فشارهای ناشی از تحریم های ظالمانه، حماسه ای بی بدیل آفریدند و ظرف کمتر از دو ماه توانستند موج اول بیماری را با کمترین هزینه و تلفات مهار کنند.

موجی که قدرتمندان اقتصادی جهان را به زانو درآورد و بیمارانشان در پشت درب بیمارستانها سرگردان یا متاسفانه در سرای سالمندان به کام مرگ رفتند.

گرچه در این راه سخت، گلهای معطری از بوستان بهداشت و درمان کشور پرپر شدند و داغ جانگدازشان همواره بر دل هایمان جاودانه می ماند ولی افتخار دیگری پس از سالهای دفاع مقدس توسط مدافعین سلامت با همدلی و وفاق ملی و کمک دیگر دستگاهها خلق شد که برگ زرین دیگری در کتاب تاریخ این سرزمین به یادگار گذاشت.

در اردیبهشت ماه و در اوج این افتخار ملی بعنوان سربازی کوچک تقاضا کردم که از این دستاورد بزرگ مراقبت کنیم و با عادی انگاری و سهل اندیشی عنان این اژدهای سهمگین را از کف ندهیم. متاسفانه بدلایل مختلف، مراقبت ها و رعایت شیوه نامه ها مورد کم توجهی قرار گرفت و بار دیگر طوفانی غم انگیز در اقصی نقاط کشور مردان، زنان، جوانان و حتی کودکان زیادی را گرفتار کرد و عده زیادی عزادار جان باختگان عزیزشان شدند. تعدادی از همکاران مظلوم و فداکارم شهید، گروهی بستری و انبوهی مبتلا و از خدمت واماندند و با پرداخت تاوان سنگین این بی توجهی ها با لطف خدا و تلاش شبانه روزی و ایثارگرانه مدافعین سلامت، توانستیم از شتاب ویرانگر این غول سهمگین بکاهیم و تعداد بستری و مرگ و میر را به سراشیبی نزول سوق دهیم.

شرح آنچه بر همکاران رنج دیده و مظلومم گذشت را به محضر پروردگار و تاریخ این سرزمین می سپارم تا بر مظلومیت و ستمی که سهل انگاریها بر آنها روا داشت، قضاوت نمایند.

و اینک محرم، ماه عزا و بزرگداشت حماسه کربلا و عاشورا فرا می رسد و شور حسینی سراسر این سرزمین عاشق اهل بیت را فرا می گیرد که بقول مرثیه سرای محرم، همشهریم محتشم: "باز این چه شورش است که در خلق عالم است- باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است".

تاریخ این سرزمین گواه است که شیعیان عاشق حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در اوج خفقان بنی امیه و بنی عباس و... یاد حماسه کربلا و عاشورا را زنده نگاه داشته اند و فریاد مظلومیت سالار شهیدان را از نای جان برآورده اند و امسال محرم است و همه گیری نفس گیر کرونا و خانواده های داغداری که با لباس عزیزان قربانی بیماریشان به عزای محرم می پیوندند.

این عرایض تنها سخن وزیر خدمتگزار بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور نیست. تمنای یکی از عاشقان اهل بیت است که از کودکی در آغوش مادر، اشک گرم روضه حضرت اباعبدالله(ع) بر گونه اش چکیده، عمری افتخار شرکت در مراسم عزای حسینی را داشته و سالها پیش قلمش با مرثیه ظهر عاشورا عطرآگین گشته است.

تقاضایی عاجزانه است از مردم عزیز و عشاق اهل بیت تا شور و شعور حسینی را در هم آمیزیم و بازهم حماسه ای بی نظیر و در شان ملت هوشمند ایران بزرگ بیافرینیم.

نیک می دانید که در شریعت ما، حفظ سلامتی واجب و اضرار به غیر حرام است. افراطیون و دشمنان سرسخت تشیع که وحشیانه ترین صحنه ها را با نام اسلام در منطقه و جهان رقم زدند، منتظرند تا از سیمای لطیف و رحمانی تشیع، چهره ای زمخت و عاری از منطق، با صرف هزینه های گزاف و تبلیغات گسترده به نمایش گذارند.

بر سر آنیم که صدای مظلومیت، شجاعت و آزادگی شهدای کربلا را از همه مناره ها و گلدسته ها برآوریم و پرچم عزای حسینی را بر سر در همه خانه ها در هر کوچه و برزن بیاویزیم اما بنا نداریم حتی یکی از عاشقان اهل بیت را با تن تب دار و آلوده به ویروس از مجلس عزای حسین(ع) روانه جامعه سازیم تا خدای نکرده انبوهی را بیمار و بار مراکز درمانی را افزون نماید.

می خواهیم آنگونه که رهبر فرزانه مان فرمودند با رعایت صد در صد شیوه نامه ها با بزرگداشت باشکوه حماسه کربلا و عاشورا، الگویی بی بدیل از شور آمیخته با شعور حسینی به پا کنیم و نگذاریم هرگونه خیز احتمالی بیماری را دشمنان به حساب عزاداران محرم ثبت کنند.

این تمنای عاجزانه همه همکارانم در سراسر کشور نیز هست که ماههاست در شرایط بسیار سخت به مبتلایان ویروس کرونا خدمت می کنند تا همراهیشان کنید که بار دیگر و خدای ناکرده با سهل انگاری مکرر، بارشان را سنگین تر نکنیم. آنها پس از ماهها تلاش نفس گیر گرچه مشتاق خدمتگزاری بی وقفه اند ولی نگرانند که در صورت ایجاد موج جدید، خستگی، بیماری و واماندن کادر بهداشت و درمان از خدمت، مشکل آفرین شود. آنها نیازمند تجدید قوایند تا در صورت بروز موج پاییزی احتمالی بتوانند انجام وظیفه کنند که بقول حافظ "خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود/ گر تو بیداد کنی شرط مرّوت نبود".